ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Σύσφιξη προσώπου & λιποδιάλυση στο διπλοσάγονο

Με τον όρο αυτοάνοσα νοσήματα εννοούμε γενικά τα νοσήματα κατά τα οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού στρέφεται εναντίον του ίδιου του οργανισμού, στοχεύοντας τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα του, θεωρώντας τα ως ξένα. Η αιτιολογία της δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού δεν είναι πλήρως κατανοητή, όμως έχει διαπιστωθεί ότι οι διατροφικές συνήθειες μπορούν να επηρεάσουν ανάλογα την εξέλιξη του επικείμενου νοσήματος. Μερικά παραδείγματα αυτοάνοσων νοσημάτων είναι τα εξής:

 

 

 

ΑΠΟΦΥΓΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΩΝ ΥΔΑΤΑΝΔΡΑΚΩΝ ΚΑΙ ΛΙΠΑΡΩΝ

    • Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου Ι

 

    • Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος

 

    • Ρευματοειδής Αρθρίτιδα

 

    • Ελκώδης Κολίτιδα

 

    • Κοιλιοκάκη

 

    • Δερματομυοσίτιδα Νόσος του Crohn

 

    • Σύνδρομο Sjogren

 

    • Νόσος του Graves

 

    • Νόσος του Addison

 

    • Πρωτοπαθής Χολική Κίρρωση

ΝΕΡΟ

Γενικότερα, έχει παρατηρηθεί ότι η συχνότητα των αυτοάνοσων ασθενειών είναι αυξημένη στις δυτικές χώρες, όπου το πρότυπο διατροφής αποτελείται κατά βάση από υψηλή κατανάλωση θερμίδων, κορεσμένων λιπαρών και ζάχαρης, ενώ χαμηλή πρόσληψη φυτικών ινών. Αντιθέτως, ευεργετικά φαίνεται να λειτουργεί το Μεσογειακό πρότυπο διατροφής, στο οποίο η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών είναι αυξημένη, όπως και των φυτικών ινών και «καλών» λιπών.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΦΡΟΥΤΩΝ

Η ισορροπημένη διατροφή είναι το κλειδί για την ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού. Αναλυτικότερα, πρέπει να επιλέγουμε ποικιλία τροφών που να περιέχουν τα αναγκαία μακροθρεπτικά και μικροθρεπτικά συστατικά, καθώς και βιταμίνες και μέταλλα. Συγκεκριμένα, η βιταμίνη C, η βιταμίνη D, το φολικό οξύ και το Μαγνήσιο, ο Ψευδάργυρος και το Σελήνιο είναι μερικά από τα καθοριστικά συστατικά για την αντιμετώπιση της αυτοανοσίας.

 

 

 

 

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

Ενσωματώνοντας λαχανικά στην διατροφή μας συμμετέχουν στην αντιμετώπιση του σπλαχνικού λίπους κυρίως επειδή είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά τα οποία συντελούν στην προστασία των καρδιαγγειακών νοσημάτων όπως το λυκοπενιο, επιπλέον βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου για αυτό πρέπει να υπάρχει ποικιλία λαχανικών και χρωμάτων σε κάθε πιάτο της ημέρας μας.

ΠΡΩΤΕΙΝΗ

Οπότε, ας δώσουμε προσοχή σε μερικά σημαντικά διατροφικά συστατικά:

 

Πολυφαινόλες

Φυσικές φυτικές ενώσεις με αντιοξειδωτικές δράσεις και αντιφλεγμονώδη ικανότητα, προκαλώντας ανοσοτροποποιητικές επιδράσεις κατά των αυτοάνοσων. Βρίσκονται κυρίως στα φρούτα, στα λαχανικά και στους ξηρούς καρπούς.

Ω-3 λιπαρά οξέα

Έχουν αντιφλεγμονώδη ιδιότητα και βρίσκονται κυρίως στα ψάρια (π.χ. σολομός, σαρδέλες, τόνος), στο ελαιόλαδο, στα καρύδια και στους σπόρους λίνου.

Βιταμίνη D

Διεγείρει την παραγωγή αντιμικροβιακών πεπτιδίων και μειώνει την έκκριση φλεγμονωδών κυτοκινών από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού. Βρίσκεται στο ιχθυέλαιο, στον κρόκο αυγού και στα γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλά κυρίως συντίθεται στο ανθρώπινο δέρμα από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου.

Σελήνιο

Ενισχύει κυτταροτοξικές επιδράσεις των κυττάρων του ανοσοποιητικού και βρίσκεται στη βρώμη και στα δημητριακά, στα ψάρια (τόνος, σολομός και σαρδέλες), στους σπόρους ηλιόσπορου και στον κρόκο αυγού.

 

Σημαντικό είναι να τονίσουμε ότι η υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως η γενετική προδιάθεση, η φυσική δραστηριότητα, το περιβάλλον και η ψυχολογία. Συνεπώς, δεν πρέπει να αγνοήσουμε κανέναν από τους προαναφερόμενους παράγοντες και αξίζει να επενδύσουμε στην υγιεινή διατροφή με συνείδηση και απόλαυση!

 

 

 

 

 

 

Η διατροφή παίζει καίριο ρόλο στην θεραπευτική αντιμετώπιση του PCOS, το οποίο συνοδεύεται από μια μεγάλη ποικιλία μεταβολικών διαταραχών. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η προσκόλληση στο μεσογειακό πρότυπο διατροφής βοηθά στην μείωση της έντασης των κλινικών συμπτωμάτων των γυναικών με PCOS (Barrea, 2019). Η παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή, χαρακτηρίζεται από την υψηλή κατανάλωση λαχανικών, οσπρίων, φρούτων και μη κατεργασμένων δημητριακών, μειωμένη πρόσληψη κόκκινου κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων. Ακόμα μέτρια κατανάλωση κόκκινου κρασιού και μέτρια κατανάλωση λιπών κυρίως μονοακόρεστα λιπαρά οξέα στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το ελαιόλαδο και τα ωμέγα-3, ωμέγα-6 λιπαρά οξέα που εντοπίζονται στα ψάρια (Davis, 2015). Λαμβάνοντας υπόψη τη στενή σχέση μεταξύ του PCOS και της αντίστασης στην ινσουλίνη, η υιοθέτηση της μεσογειακής διατροφής θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει μια νέα και καινοτόμα προσέγγιση για τη διαχείριση του PCOS ανεξάρτητα από την παρουσία παχυσαρκίας (Orio).