ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

Σύσφιξη προσώπου & λιποδιάλυση στο διπλοσάγονο

Η νευρική ανορεξία είναι μία διατροφική διαταραχή που αφορά σε μεγαλύτερο ποσοστό της γυναίκες, με τα πρώτα σημάδια να εμφανίζονται στην εφηβεία και στις αρχές της ενήλικης ζωής.

Η ψυχογενής ανορεξία διακρίνεται σε δύο τύπους:

Α) Στον περιοριστικό ( άρνηση λήψης τροφής)

 

B) Στον υπερφαγικό/καθαρτικό (λήψη μεγάλων ποσοτήτων τροφής και έπειτα πρόκληση εμετών ή χρήση καθαρτικών σκευασμάτων)

 

 

Η αιτία της νευρικής ανορεξίας είναι πολυπαραγοντική και πολύπλοκη και διαφέρει από άτομο σε άτομο. Οι έρευνες αποδίδουν αυτή την διατροφική διαταραχή σε ένα συνδυασμό ψυχολογικών , κοινωνικών και βιολογικών παραμέτρων.

 

 

 

Τα κύρια συμπτώματα που εμφανίζονται είναι :

  • Άρνηση του ατόμου να διατηρήσει το βάρος του σώματος στο επίπεδο ή πάνω από το επίπεδο του ελάχιστου φυσιολογικού βάρους για την ηλικία και το ύψος του.

  • Έντονος φόβος του ατόμου μήπως αποκτήσει βάρος, ακόμα και όταν το βάρος του είναι κάτω από το κανονικό.

  • Διαταραχή στον τρόπο που το άτομο βλέπει το σώμα του , με άρνηση της σοβαρότητας του τωρινού χαμηλού σωματικού βάρους.

 

  • Διακοπή έμμηνου ρύσεως λόγω χαμηλού σωματικού βάρους ( ορμονική διαταραχή λόγω έλλειψης λιπαρών οξέων για τη σύνθεση ορμονών).

  • Αποφυγή «παχυντικών τροφών».

  • Έντονη καθημερινή άσκηση.

3. Φάε σαν να είναι μια καθημερινή σου ημέρα

Η νευρική ανορεξία είναι μία διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει σε νοσογόνο κατάσταση, καθώς σταδιακά καταρρέουν όλα τα συστήματα του σώματος (καρδιά-νεφροί –πεπτικό-οστά).
Η διαταραχή εάν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα από μία κλινική ομάδα ( γιατρών-διατροφολόγων-ψυχολόγων-ψυχιάτρων) μπορεί να οδηγήσει πολύ γρήγορα ακόμα και στο θάνατο.

 

 

 

Η θεραπεία της νευρικής ανορεξίας είναι αρχικά αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας ανάλογα την περίπτωση. Αποκατάσταση βάρους και χρήση συμπληρωμάτων διατροφής για αποκατάσταση των ελλείψεων και όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία. Αυτά μπορούν να γίνουν είτε ενδονοσοκομειακά είτε εξωνοσοκομειακά, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης του ασθενούς .